Εκλογές 2009 - Ωδή στη Βλακεία του Έλληνα

Για άλλη μια φορά η έλλειψη σοβαρότητας του πολιτικού βίου της Ελλάδας είναι εμφανής. Είναι ίσως η μόνη ευρωπαϊκή χώρα στην οποία κυβέρνηση δεν έχει καταφέρει να εξαντλήσει τετραετία τα τελευταία είκοσι χρόνια. Ο θεσμικός βιασμός σε όλο του το μεγαλείο. Το γουστάρει όμως ο έλληνας. Θέλει το ταραταντζούμ και το ρουσφέτι του.

Για άλλη μια φορά τα καραγκιοζάκια της ελληνικής πολιτικής σκηνής παρελαύνουν και ζητούν την ψήφο του καμένου κυριολεκτικά και εγκεφαλικά νεοέλληνα. Δίχως αιδώ αυλοκόλακες των δύο γόνων Καραμανλή και Παπανδρέου βγάζουν λογύδρια σαν να μην έχουν κυβερνήσει αυτό το τόπο. Από τις έξι τα χαράματα και για επόμενο μήνα θα ακούμε τον κάθε γλείφτη κοιλιόδουλο να μιλά για τον πολίτη και την δημοκρατία.

Το πρόβλημα δεν είναι η οικονομία και η παγκόσμια κρίση. Το πρόβλημα δε είναι η παιδεία και το ασφαλιστικό. Αυτοί οι τομείς της κοινωνίας παιδεύουν την πλειονότητα του σύγχρονου δυτικού κόσμου. Συμφωνώντας ή μη έτσι είναι ο "υπαρκτός καπιταλισμός" πρακτικά. Το πρόβλημα έγκειται στο ότι δεν υπάρχει βούληση από κανένα δελφίνο της πρωθυπουργικής καρέκλας να ασκήσει έστω και κατά το ελάχιστο τα καθήκοντά του υπέρ του λαού. Υπάρχει πρόβλημα εξουσίας. Και αυτό δεν έχει να κάνει κατ' ανάγκη με τα πρόσωπα των θεωρούμενων ηγετών. Αυτό σχετίζεται με τον γενικότερο προσανατολισμό της ελληνικής κοινωνίας η οποία έχει βαθιά ριζωμένο μέσα της το ρουσφέτι, την ρεμούλα, το εύκολο βόλεμα, την κουτοπονηριά, το γλείψιμο. Και αυτό θα συνεχιστεί εις τον αιώνα του αιώνος αμήν.

Οι δυο μεγάλες κομματικές δυνάμεις τις χώρας δεν χρειάζονται συστάσεις. Αποτελούν την λαίλαπα που καίει κάθε τι δημιουργικό σε αυτόν τον τόπο. Είναι εκείνοι οι βουλευτές που είναι οργισμένοι γιατί χάσανε την έδρα τους. Τι κάνατε κύριοι πέντε χρόνια; Μόνο μάσα; Η ελπίδα έχει χαθεί, θα παλινωδούμε ες αεί σε μια κατάσταση μπουρδέλο.

Το μόνο φως που φάνηκε για ελάχιστα το περασμένο διάστημα ήταν αυτό της σύγχρονης ευρωπαϊκής αριστεράς που θέλησε να πρεσβεύσει ο Συνανασπισμός. Μακριά από τις σταλινικού τύπου διατυπώσεις του ΚΚΕ κατάφερε κάποια στιγμή να συγκεντρώσει πολίτες από διάφορους πολιτικούς χώρους. Ωστόσο η κακή διοίκηση από την διαρχία Αλαβάνου - Τσίπρα είχαν ως αποτέλεσμα την εξαφάνιση του καλού κλίματος. Δυστυχώς η μόνη πραγματική πολιτική ελπίδα στο μεταπολιτευτικό βίο της χώρας εξαφανίστηκε Τώρα θα συνεργαστούν με τους δήθεν οικολόγους ή ακόμα χειρότερα με το ΠΑΣΟΚ.

Ο μόνος κερδισμένος από όλη αυτήν την βαβούρα θα είναι πάλι ο Καρατζαφέρης. Ο θίασος των ευνουχισμένων φασιστοειδών θα μεγαλώσει και θα δίνει καλύτερες παραστάσεις στο βιασμένο κοινοβούλιο ή κυνοβούλιο όπως θέλετε πάρτε το. Ελάτε χουντικοί ελάτε φασίστες που έλεγε και ο αρχηγός.

Δυστυχώς όσο περνάνε τα λίγα χρόνια μου και αντικρίζω την ελληνική καθημερινότητα σε όλο της το μεγαλείο επιβεβαιώνω τον μεγάλο μου στόχο τον οποίο και θα πραγματοποιήσω όταν μου δοθεί η ευκαιρία. Θα πάρω τον γκασμά μου και θα πάω στις νήσους Γκαλαπάγκος, εκεί στον Ειρηνικό, θα σκάβω όλη μέρα, θα πίνω, θα τρώω και θα κοιμάμαι.

Τρέξε βλάκα νεοέλληνα να βολευτείς για ακόμα μια φορά. Τρέξε μην σε προλάβει άλλος για το ρουσφέτι. Τρέξε να μπεις στο δημόσιο να είσαι ωραίος και μοιραίος και να γλείφεις κώλους μια ζωή.

ΚΛΕΙΣΤΟΝ

Τον τελευταίο καιρό όλο και πιο αραιά ασχολήθηκα με το ιστολόγιο. Περίοδος ανακατατάξεων και ελάχιστου προσωπικού χρόνου αυτή που διέρχομαι, δεν μου επιτρέπει πολλές φορές να ενημερώνομαι, πόσο μάλλον να γράφω. Το ιστολόγιο ήταν ένας καλός φίλος που θα μείνει ζωντανός στην απεραντοσύνη του διαδικτύου.

Πολύ χάρηκα για την επικοινωνία και ουσιαστική κουβέντα με τους κυρίους Γκορτζή και Πήττα αλλά και με τα κορίτσια από το Απόλυτο ό,τι νά 'ναι.

Καλή σας τύχη φίλτατες και φίλτατοι
Captain Harbour

Mal Du Depart
Νικου Καββαδία

Θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστής
των μακρυσμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων,
και θα πεθάνω μια βραδιά, σαν όλες τις βραδιές,
χωρίς να σχίσω τη θολή γραμμή των οριζόντων.

Για το Μαδράς, τη Σιγγαπούρ, τ' Αλγέρι και το Σφαξ
θ' αναχωρούν σαν πάντοτε περήφανα τα πλοία,
κι εγώ, σκυφτός σ' ένα γραφείο με χάρτες ναυτικούς,
θα κάνω αθροίσεις σε χοντρά λογιστικά βιβλία.

Θα πάψω πιά για μακρινά ταξίδια να μιλώ,
οι φίλοι θα νομίζουνε πως τα 'χω πιά ξεχάσει,
κι η μάνα μου, χαρούμενη, θα λέει σ' όποιον ρωτά :
"Ηταν μιά λόξα νεανική, μα τώρα έχει περάσει . . . "

Μα ο εαυτός μου μιά βραδιάν εμπρός μου θα υψωθεί
και λόγο, ως ένας δικαστής στυγνός, θα μου ζητήσει,
κι αυτό το ανάξιο χέρι μου που τρέμει θα οπλιστεί,
θα σημαδέψει, κι άφοβα το φταίστη θα χτυπήσει.

Κι εγώ, που τόσο επόθησα μια μέρα να ταφώ
σε κάποια θάλασσα βαθιά στις μακρινές Ινδίες,
θα 'χω ένα θάνατο κοινό και θλιβερό πολύ
και μιά κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες.


Βαρέθηκα
Νικόλας Άσιμος

Βαρέθηκα τη μίζερη μου φύση
κανένας πια δε λέει να ξεκουνήσει
κανένας πια δε λέει να ξεκουνήσει
αναμφιβόλως
δε με χωράει ο τόπος ρε παιδιά.

Βαρέθηκα τα ίδια και τα ίδια,
τα δάκρυα να κάνω μπιχλιμπίδια,
τα λόγια, μοναχά, μας απομείναν κι οι θεωρίες
στην πράξη μας χαλάνε οι θεσμοί.

Βαρέθηκα να λέω πως θα αλλάξει
το σύστημα μας έχει επιτάξει
απόκληρα απομείναμε πουλάκια
κυνηγημένα
με ξεπουπουλιασμένα τα φτερά

Απόκληρα απομείναμε πουλάκια
με ξεπουπουλιασμένα τα φτερά

Βαρέθηκα κι αυτό το μονοπάτι
ακόμα και σαν βρω κάνα κομμάτι
πώς είναι δυνατό να μαστουριάζεις
εξήγησέ μου
άμα σου περιφράξαν την καρδιά.

Για πες μου ,πως μπορείς και μαστουριάζεις
άμα σου περιφράξαν την καρδιά.

Συνέχεια μου έρχεσαι από πίσω
δεν έχω πια το σάλιο να σε φτύσω
πως γίνεται στον ένα παλαβιάρη
εξήγησέ μου
κουτόχορτο χιλιάδες να βοσκάν.

Πως γίνεται στον κάθε παλαβιάρη
κουτόχορτο χιλιάδες να βοσκάν.

Στερητικά Σύνδρομα

Μιας και είναι Κυριακή, είπα να διευρύνω τους ορίζοντες μου και να μάθω μέσω της εκπομπής (της κομμένης πλέον) του Κώστα Βαξεβάνη σχετικά με τον πατριωτισμό στην σύγχρονη Ελλάδα. Τον καλώς και τον κακώς εννοούμενο.

Κατ' αρχήν σκεφτείτε την ιστορική συνέχεια του λαού που κατοικεί αυτά τα χώματα. Από την εποχή των αρχαίων Ελλήνων έχουν περάσει 2500 χρόνια. Επίσης έχουν περάσει και 3 πολυπολιτισμικές αυτοκρατορίες. Σαν δύο θεωρώ την πρώιμη Ρωμαϊκή και ύστερα την Βυζαντινή καθώς και την Οθωμανική έπειτα. Άρα από βιολογικής απόψεως είναι αδύνατο να είμαστε αμιγείς Έλληνες δηλαδή άμεσοι απόγονοι των αρχαίων λόγω των επιμειξιών.

Από πλευράς κουλτούρας διόλου συμπίπτουμε με τους αρχαίους καθότι η λαίλαπα της Ορθόδοξης Εκκλησίας κατάφερε να πολτοποιήσει σε μια άνοστη σούπα πολλά και διάφορα χαρακτηριστικά του λαού που δρα στην περιοχή μας. Και όλα αυτά όχι για να μας σώσει. Αλίμονο άμα πηγαίναμε όλοι στον παράδεισο. Αλλά για την νομή της εξουσίας. Αναλογιστείτε τους λόγους που μόνο η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά ως Αγίους τον Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο και την μητέρα του Ελένη που καμιά σχέση δεν είχαν με τον χριστιανισμό παρά την οξυδέρκεια να κρίνουν ότι πρέπει να τον επιβάλλουν για να μην χάσουν την εξουσία.

Η μόνη σύνδεσή μας με τους αρχαίους είναι η γλώσσα, όπως αναφέρει ο κ. Γεωργουσόπουλος, και συμφωνώ απόλυτα. Είναι ίσως ο πιο ισχυρός δεσμός που θα μπορούσαμε να έχουμε. Όλα τα άλλα είναι ψέματα και θεωρίες ανυπόστατες. Η επίκληση των μεγαλείων του σφάχτη Μεγαλέξανδρου, της ανωτερότητάς μας σε σχέση με άλλους λαούς κλπ κλπ είναι δείγματα στέρησης πολυεπίπεδης.

Πατριωτισμός είναι να προστατεύουμε τον συνάνθρωπό μας, να φροντίζουμε τις νέες γενιές εφαρμόζοντας την αειφόρο ανάπτυξη, να είμαστε άνθρωποι. Δεν είναι ο εθνικισμός και η μισαλλοδοξία των βλαμμένων κάθε λογής, δεν είναι τα όπλα. Δείτε την εκπομπή εδώ

Μεγάλοι Έλληνες

Περπατούσα κάποια από τις περασμένες μέρες στους δρόμους της Θεσσαλονίκης και βλέπω σε μια μεγάλη αφίσα των Κωνσταντίνο Καραμανλή τον γηραιότερο να ζητά να τον ψηφίσω. Στην αρχή σκέφτηκα πως θα είναι αφίσες σαν κι αυτές που είχαν βγάλει κάποιοι ΠΑΣΟΚοι την εποχή Σημίτη με την εικόνα του Ανδρέα Παπανδρέου ζητώντας την εξωκοσμική παρεμβασή του για να τα πάει καλά ο εκσυγχρονίζων.

Ωστόσο πληροφορήθηκα από έναν φίλο ότι ο ΣΚΑΪ κάνει μια εκπομπή που στόχος της είναι να αναδείξει την κορυφαία Ελληνική μορφή ανά τους αιώνες. Θα μπορούσα να πω ότι είναι μια πολύ καλή ιδέα για να γνωρίσει το ευρύ κοινό μεγάλες προσωπικότητες. Ωστόσο μετά πληροφορήθηκα ότι υπάρχει και ψηφοφορία για να βγάλουμε τον Μέγιστο.

Κρίνω πως είναι λανθασμένος αυτός ο τρόπος καθώς ο καθένας από αυτούς είναι κάτι μοναδικό και δεν μπορεί να συγκριθεί με τους υπόλοιπους.

Αυτός ο Μίχαλος, ο πρόεδρος κάποιου ΕΒΕΑ, είναι μεγάλος ως Έλλην και προτείνει την άμεση κατάργηση κάθε έννοιας ασύλου. Λοιπόν κύριοι με τα κολλαριστά υποκάμισα αντιληφθείτε ότι το άσυλο είναι συνταγματική αρχή. Αν η κυβέρνηση ήθελε να πιάσει τους κουκουλοφόρους θα το έκανε. Σκεφτείτε να κατέβαιναν εκατό φοιτητές να έκαναν πορεία στην Αναγνωστοπούλου στο Κολωνάκι πόσο γρήγορα θα αντιδρούσαν. Σκεφτείτε πως έδερναν τα παιδιά τον Δεκέμβριο. Άρα ότι λένε σχετικά με το ότι δεν μπορούν να τους πιάσουν είναιΜΠΑΡΟΥΦΕΣ.

Τελικά κι εγώ, Μεγάλος ως Έλλην είμαι (γιατί να είναι μόνο οι άλλοι;) αλλά αυτό το πράμα που με γυρόφερνε εδώ και μια εβδομάδα με έριξε στο κρεββάτι. Όλοι ήταν άρρωστοι εκτός από μένα και τώρα την πάτησα κι εγώ. Για αυτό λευτεριά στις αδελφές νοσοκόμες....

Καλημέρα σας

La blogotheque

Λοιπόν νιώθω ωσάν να είμαι η Μπήλιου Τσουκαλά την ώρα που παρουσιάζει το υπερπολύτιμο πολιτιστικό αγαθό που κρατά στα χέρια της. Σήμερα θα σας πω για δυο ιστοτόπους.

La blogotheque

Περιδιαβαίνοντας στο youtube ανακάλυψα ένα κανάλι με το όνομα Lablogotheque. Εκεί υπάρχουν βίντεο από μουσική νέων ταλαντούχων δημιουργών πέρα από συγκεκριμένες φόρμες και τρόπους παρουσίασης. Το σκηνικό πολλές φορές είναι ο δρόμος ή το σαλόνι ενός σπιτιού στο Παρίσι ή στο Λος Άντζελες. Εκεί ανακάλυψα το πολύ καλό δημιουργό του project Beirut, Zach Condon. Ψάξτε το, πιστεύω πως αξίζει. Υπάρχει επίσης και ένας άλλος ιστότοπος o http://www.blogotheque.net/ ο οποίος είναι στα γαλλικά τα οποία δυστυχώς τα άφησα πριν πολύ καιρό.

Hysteria

MUSE

it's bugging me, grueling me
and twisting me around
yeah I'm endlessly caving in
and turning inside out

'cause I want it now
I want it now
give me your heart and your soul
and I'm breaking out
I'm breaking out
last chance to lose control

yeah it's holding me, morphing me
and forcing me to strive
to be endlessly cold within
and dreaming I'm alive

'cause I want it now
I want it now
give me your heart and your soul
I'm not breaking down
I'm breaking out
last chance to lose control

and I want you now
I want you now
I feel my heart implode
and I'm breaking out
escaping now
feeling my faith erode

Δειτε το βιντεο εδώ

Παγκόσμια Εφοδιαστική Αλυσίδα - Ευκαιρία Ευημερίας

Συμφωνώντας ή όχι με την τακτική του σύγχρονου εμπορίου και γενικότερα της παγκοσμίως εφαρμοζόμενης οικονομικής πολιτικής γίνεται αποδεκτό ότι ο σωστός τρόπος οργάνωσης τόσο της παραγωγικής διαδικασίας όσο της διανομής και της αποθήκευσης αγαθών αποτελούν τον θεμέλιο λίθο μιας επιτυχημένης επιχειρηματικής προσπάθειας.

Με τον όρο Εφοδιαστική Αλυσίδα (Supply Chain) αναφερόμαστε στο σύμπλεγμα αυτό των κόμβων που είναι απαραίτητοι για να επιτευχθεί η παραγωγή, η προώθηση και η λήψη ενός αγαθού από τον καταναλωτή του. Τέτοιοι κόμβοι μπορεί να είναι η μονάδα παραγωγής, οι προμηθευτές της, ο λιανοπωλητής κλπ.

Με τον όρο Εφοδιαστική (Logistics) χαρακτηρίζονται εκείνες οι απαιτούμενες διαδικασίες για την αποθήκευση, την προώθηση ενός προϊόντος την κατάλληλη στιγμή, την προστασία τους αποθέματος. Όπως γίνεται αντιληπτό η Εφοδιαστική αποτελεί κόμβο (έναν ή περισσότερους) της Εφοδιαστικής Αλυσίδας.

To 85-90% του παγκόσμιου εμπορίου μεταφέρεται δια της θάλασσας. Τα πλοία εμπορευματοκιβωτίων είναι αυτά που επεκτείνονται συνεχώς έναντι αυτών του χύδην φορτίου. Τα τελευταία 40 χρόνια έχουν κυριαρχήσει ως μέσο μεταφοράς τεράστιων ποσοτήτων με χαμηλό κόστος. Ένα τέτοιο πλοίο μπορεί να μεταφέρει έως και 11000 περίπου κιβώτια. Αυτά τα πλοία είναι ένας από τους σημαντικότερους κόμβους της παγκόσμιας εφοδιαστικής αλυσίδας. Κατ' επέκταση είναι και τα λιμάνια στα οποία προσεγγίζουν. Ξεκινούν από την Άπω Ανατολή και φτάνουν στις ΗΠΑ πλέοντας σε όλα τα μήκη και πλάτη των ωκεανών.

Στόχος μιας οικονομίας χωρίς βιομηχανική παραγωγή και με αγροτικό τομέα στα όρια της εξαθλίωσης (περιγράφω την Ελλάδα) θα πρέπει να είναι η δυναμική είσοδος στην παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα ως μεγάλο διαμετακομιστικό, ας πούμε, κέντρο. Με ποιο τρόπο;

Η χώρα μας βρίσκεται σε μια άριστη γεωγραφική θέση για το εμπόριο και αυτό είναι γνωστό από την εποχή του Ομήρου. Όλα τα μεγάλα πλοία, ερχόμενα από την Άπω Ανατολή και κατευθυνόμενα στην Ευρώπη, εισέρχονται στην Μεσόγειο μέσω της διώρυγας του Σουέζ. Θα ήταν εφικτή η δημιουργία ενός μεγάλου κέντρου υποδοχής εμπορευμάτων τα οποία έπειτα θα μοιράζονταν στις χώρες των Βαλκανίων και όχι μόνο.

Θα μπορούσαν να κατασκευαστούν υποδομές στην μορφή του Dubai Logistics City. Για να επιτύχει ένα τέτοιο εγχείρημα θα πρέπει να δημιουργήθουν υποδομές που θα δέχονται και θα αποστέλουν εμπορεύματα από ξηρά, θάλασσα κι αέρα. Ένα Logistics Center ικανό να ανταπεξέλθει σε κάθε απαίτηση των πελατών θα πρέπει να αποτελείται από ένα μεγάλο λιμάνι, ένα αεροδρόμιο και εξελιγμένο σιδηρόδρομο.

Η εθνική οικονομία θα μπορούσε να βγει κερδισμένη καθώς η αξία των εμπορευμάτων που μετακινούνται είναι πολλαπλάσια του πλούτου της χώρας μας. Επίσης θα είχε την δυνατότητα να εξασφαλίσει δουλειά σε χιλιάδες εργαζομένους και να αναβαθμίσει την ζωή σε όλη την χώρα. Το κόστος μπροστά στα κέρδη είναι ελάχιστο.

Μεγάλα λιμάνια τα οποία θα έπρεπε να είναι πρότυπα για την ανάπτυξη των δικών μας είναι αυτό της Μελβούρνης, του Ρότερνταμ και της Σαγκάης. Στην περιήγησή σας σε αυτούς τους ιστοτόπους θα δείτε πως αναφέρονται και τρόποι σύνδεσης με τα λιμάνια π.χ. τραίνα κλπ.

Πρόσθεση:
Η σημαντικότητα της ορθής διαχείρισης της εφοδιαστικής έγκειται στο ότι το 13,5% περίπου του παγκόσμιου ΑΕΠ προέρχεται από τον κλάδο αυτό. Διαβάστε την ανακοίνωση της Ε.Ε. για την εφοδιαστική των εμπορευμάτων στην Ευρώπη.

ΚΡΑ ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕ

Λοιπόν. Ζούμε ιστορικές στιγμές. Κατά δήλωση του προέδρου της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Γ. Παπανδρέου "υπάρχει μια στιγμή στην καριέρα ενός πολιτικού που αντιλαμβάνεται ότι βρίσκεται μπροστά στην ιστορία, σε αυτήν ακριβώς την στιγμή βρίσκομαι κι εγώ". Ως άλλος μεσσίας θα θέσει τέλος στα τραγελαφικά που συμβαίνουν καθημερινά σε όλα τα επίπεδα λες και αυτός δεν έχει ποσοστό ευθύνης.

Είναι οι σεχταριστές που έφεραν αναστάτωση στην δημόσια τάξη με την τρομοκρατική τους δραστηριότητα. Είδαμε ξανά τους κορδωτούς της Αστυνομίας να κάνουν δηλώσεις με στόμφο και με ύφος εθνάρχου ότι θα σώσουν τον τόπο από την δράση ακραίων στοιχείων. Σαλιώνουν όμως την γλώσσα ακόμα περισσότερο ώστε να είναι αξιόμαχα γλύφτες σε περίπτωση που ο υπουργός θελήσει να τους αφαλοκόψει.

Ο Παλαιοκώστας μαζί με τον συνεργό του έχουν κάνει τις Φυλακές Κορυδαλλού δημοτικό ελικοδρόμιο. Ξεφτίλισαν ακόμα μια φορά το σύστημα και ανάγκασαν τον υπουργό να κόψει κεφάλια. Μήπως έπρεπε να βάλει και το δικό του στην γκιλοτίνα. Δεν μπορεί να μην φταίει και η κεντρική διοίκηση του σωφρονιστικού συστήματος που είναι το Υπουργείο.

Η Ε.Ε. μας καλεί στην οικονομική τάξη καθώς παρεκλίναμε εντελώς από τα συμφωνηθέντα. Και αυτό δεν είναι αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης. Είναι απόρροια της ασχετοσύνης και του καιροσκοπισμού που χαρακτηρίζουν τους κυβερνώντες, νυν και πρώην.

Παρατηρείται μια καθημερινή αποσάθρωση των πάντων σε όλα τα επίπεδα, παιδεία, υγεία, ασφάλεια, οικονομία και έχουν το θράσος να μιλάνε για ισχυρές πολιτικές δυνάμεις, να επικαλούνται το κύρος τους και να προωθούν τους εαυτούς τους ως τους μόνους εγγυητές της ομαλότητας. Εγώ ένα έχω να πω, ΚΡΑ ΡΕΕΕΕΕΕ

Facebook?

Πριν από λίγες μέρες αποφάσισα να διαγράψω τον λογαριασμό μου στο Facebook διότι έκρινα ότι επρόκειτο για ένα πανηγύρι το οποίο δεν έχει κανένα απολύτως νόημα. Το χρησιμοποίησα για ένα περίπου χρόνο και η γενική αίσθηση μου είναι πως καμιά σύγχρονη τεχνολογία δεν μπορεί να σου δημιουργήσει "περισσότερη" κοινωνικότητα από αυτήν που εσύ θες ή εσύ μπορείς να αντέξεις.

Περιδιαβαίνοντας αυτόν το χρόνο στις σελίδες του Facebook βρήκα πολλούς παλιούς γνωστούς, ξεχασμένους και μη, με πρώτο αίσθημα αυτό της χαράς διότι βλέπεις πρόσωπα τα οποία σου θυμίζουν ωραίες καταστάσεις. Μίλησα, είπα ένα "γεια" με μερικούς από αυτούς και μετά τι; Έγιναν μια εικονά, από τις πολλές που βρίσκονται σε μια σελίδα, για να θυμίζουν σε εσένα ότι τους έχεις φίλους. Έβλεπα άλλους να έχουν πεντακόσιους ή χίλιους φίλους. Απορούσα. Είμαι πεπεισμένος πως τέτοια φαινόμενα απορρέουν από την προσωπική στέρηση φιλίας και ουσιαστικής κοινωνικότητας καταρχήν. Δεν είμαι ο κλασσικός αρνητής, ούτε πιστεύω ότι η τεχνολογία φταίει, άλλωστε για αυτήν θα δουλεύω μια ζωή. Είναι ο τρόπος χρησιμοποίησης του κάθε εργαλείου.

Δεν μπορείς να στήσεις πολιτική καριέρα μέσω Facebook, δημοσιοποιώντας από εκεί φωτογραφίες με κορυφαία στελέχη της κομματικής σαπίλας, παρέα με τα οποία έτυχε να βρεθείς σε μια κρασοκατάνυξη. Είσαι τουλάχιστον ηλίθιος. Δεν είσαι πιο θελκτική όταν στήνεσαι στο φακό ως άλλη Μόνικα Μπελούτσι και ύστερα δημοσιοποιείς τους μέτριους γλουτούς σου. Δεν είναι λογικό να ανακοινώνεις σε 200 άτομα ότι σε 5 λεπτά θα πας στην τουαλέτα. Να σου βαρέσουμε και παλαμάκια;

Σκεπτόμενος όλα αυτά αποφάσισα να το κλείσω και ας μην έχω τόσους "φίλους". Μετά από αυτό είχα μια διαδικτυακή κουβέντα με μία από τις εξαίρετες κυρίες του Απόλυτου ό,τι να 'ναι
η οποία με ενημέρωσε ότι το Facebook άλλαξε τους όρους χρήσης. Προσπαθώντας να βρω πληροφορίες για το θέμα διάβασα πως η ομάδα που το διαχειρίζεται θέλει να κρατά τα στοιχεία του χρήστη ακόμα και όταν διαγράψει τον λογαριασμό. Μέχρι πρότινος αυτό δεν γινόταν, θεωρητικά πάντα. Ωστόσο αυτό έφερε μπελάδες για τους διαχειριστές καθώς ξεσηκώθηκε ο κόσμος και αναίρεσαν τα σχέδιά τους. Στόχος τους όμως είναι να εφαρμόσουν ότι έχουν σκεφτεί.

Σχετική εκπομπή με το Facebook έχει κάνει "Το κουτί της Πανδώρας" και ο πολύ καλός δημοσιογράφος Κώστας Βαξεβάνης, αλλά υπάρχουν και πολλά καλά sites τα οποία μπορείτε να ενημερωθείτε με τις τρέχουσες πληροφορίες.

Ο Στρατής ο θαλασσινός ανάμεσα στους αγάπανθους

Γ. Σεφέρης

Δεν έχει ασφοδίλια, μενεξέδες, μήτε υάκινθους-
πώς να μιλήσεις με τους πεθαμένους.
Οι πεθαμένοι ξέρουν μονάχα τη γλώσσα των λουλουδιών-
γι αυτό σωπαίνουν
ταξιδεύουν και σωπαίνουν, υπομένουν και σωπαίνουν
παρα δήμων ονείρων, παρα δήμων ονείρων.
Αν αρχίσω να τραγουδώ θα φωνάξω
κι αν φωνάξω-
Οι αγάπανθοι προστάζουν σιωπή
σηκώνοντας ένα χεράκι μαβιού μωρού της Αραβίας
ή ακόμη τα πατήματα μιας χήνας στον αέρα.
Είναι βαρύ και δύσκολο, δέ μου φτάνουν οι ζωντανοί-
πρώτα γιατί δε μιλούν, κι ύστερα
γιατί πρέπει να ρωτήσω τους νεκρούς
για να μπορέσω να προχωρήσω παρακάτω.
Αλλιώς δε γίνεται, μόλις με πάρει ο ύπνος
οι σύντροφοι κόβουνε τους ασημένιους σπάγκους
και το φλασκί των ανέμων αδειάζει.
Το γεμίζω κι αδειάζει, το γεμίζω κι αδειάζει-
ξυπνώ
σαν το χρυσόψαρο κολυμπώντας
μέσα στα χάσματα της αστραπής,
κι ο αγέρας κι ο κατακλυσμός και τα ανθρώπινα σώματα,
κι οι αγάπανθοι καρφωμένοι σαν τις σαΐτες της μοίρας
στον αξεδίψαστη γης
συγκλονισμένοι από σπασμωδικά νοήματα,
θα 'λεγες είναι φορτωμένοι σ' ένα παμπάλαιο κάρο
κατρακυλώντας σε χαλασμένους δρόμους, σε παλιά καλντερίμια,
οι αγάπανθοι τα ασφοδίλια των νέγρων:
Πώς να τη μάθω ετούτη τη Θρησκεία;
Το πρώτο πράγμα που έκανε ο Θεός είναι η αγάπη
έπειτα έρχεται το αίμα
κι η δίψα για το αίμα
που τον κεντρίζει
το σπέρμα του κορμιού καθώς τ' αλάτι.
Το πρώτο πράγμα που έκανε ο Θεός είναι το μακρινό ταξίδι-
εκείνο το σπίτι περιμένει
μ' ένα γαλάζιο καπνό
μ' ένα σκυλί γερασμένο
περιμένοντας για να ξεψυχήσει το γυρισμό.
Μα πρέπει να μ' αρμηνέψουν οι πεθαμένοι-
είναι οι αγάπανθοι που τους κρατούν αμίλητους,
όπως τα βάθη της Θάλασσας ή το νερό μες στο ποτήρι.

Σημείωση: Το ποίημα αυτό έχει μελοποιηθεί από τον Γ. Μαρκόπουλο και έχει ερμηνευτεί από τον Ν. Ξυλούρη

Τα σαράντα κύματα

Την ώρα που θολωμένος από το διάβασμα ακούω την "Αναστασία" του Παπαδημητρίου μου ήρθε στο μυαλό το για πολλοστή φορά εγκαταλειμμένο ιστολόγιό μου. Αυτή η εβδομάδα είναι ίσως η πιο κρίσιμη και κουραστική της όλης διασικασίας που έχει ξεκινήσει από τις αρχές του Νοέμβρη.

Όλο αυτό το διάστημα της αποχής από τα ιστολογιακά δρώμενα συνέβησαν σημαντικά γεγονότα στην πατρίδα μας, που ανήμερα των τυπικών γενεθλίων της συνεχίζει να την πέφτει με δακρυγόνα σε ακόμα μια κοινωνική ομάδα. Ήταν τότε που λέτε, κάποτε πριν από πολλά πολλά χρόνια, μια μέρα σαν την σημερινή που η επιθυμία για ελευθερία κάποιων καθώς και η επιθυμία για κέρδος και δύναμη κάποιων άλλων (αυτή μου φαίνεται ισχυρότερη) έβαλαν την σφραγίδα ενάρξεως λειτουργίας αυτού του Κράτους. Άραγε αυτοί εκεί στα Βορειοδυτικά του 19ου αιώνα φαντάζονταν την εξέλιξη αυτού του τότε κρατιδίου; Η φαντασία τους δεν θα έφτανε τόσο μακρυά.

Η πρότασή μου είναι να πάμε στο Κιριμπάτι, ξέρετε εκεί μακρυά στον Ειρηνικό, και να αφήσουμε εδώ όποιον επιθυμεί να σώσει τον τόπο. Με ΜΑΤ και βία όχι παιδεία δεν γίνεται (κατά το γνωστό σύνθημα) αλλά συνουσιάζεται η ιστορία, για να το θέσω κόσμια. Μας κοροϊδεύουν εμπρός στα γκριζοπράσινα μάτια μας κι εμείς καθόμαστε και τους ακούμε. Καλά ο Παπαντρέος, που έλεγε και ο Άσιμος, δεν ντράπηκε να πάει μπροστά στους αγρότες; Καλά για να μην πω για τον απόντα από όλα τα σοβαρά ζητήματα Καραμάν Αλή, που λέει αυτήν την φορά ο Τζιμάκος. Α και επειδή το έφερε ο λόγος κάθε μέρα στις 12 το μεσημέρι παίζει ο Πανούσης στο City Fm.

Δύσκολοι καιροί που λέτε, στο εξωτερικό βγαίνουν οι καλοντυμένοι να ψάξουν στα σκουπίδια για φαγητό, οι καπιταλιστές κλαίγονται γιατί δεν τους τα λένε καλά οι θεωρίες τους και οι κομμουνιστές βλέπουν στα όνειρά τους εντονότερα παρά ποτέ τον Μαρξ να θωπεύει την Παγκόσμια Οικονομία.

Έχω να πω πολλά αλλά δεν έχω χρόνο. Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και δη αυτό που σου γαργαλά το στομάχι, διότι λαός πεινασμένος ποτέ νικημένος, με καλεί. Ξέρετε, παλιότερα νόμιζα πως στην εξελιγμένη κοινωνία που ζούμε η επόμενη ανατροπή θα φανεί όταν αντιληφθούμε όλοι κάτι σημαντικό που θα ανατρέπει τα υπάρχοντα και θα εφαρμόσει ειρηνικά τα νέα. Ε όχι, η ανατροπή θα έρθει όταν πεινάσει ο λαός. Όταν θα βγούνε όχι μόνο οι καλοντυμένοι στα σκουπίδια αλλά και οι κυρίες με τα Coco Chanel. Γιατί το μόνο που μας οδηγεί είναι η λαιμαργία μας. Και εκεί δεν θα χωράνε εργατοπατέρες, φοιτητοπατέρες, εθνοπατέρες και κάθε είδους πατέρες ας είναι κι άγιοι. Εκεί θα μιλά η πείνα.

Χαιρετισμούς

Για την Ελλάδα

Κλασσικό, αφιερωμένο στους Έλληνες αυτούς, τους καθώς πρέπει, που ανήκουν στα δικά μας παιδιά,τους μόνους που αγαπάνε αυτό τον τόπο, που θα ψηφίσουν Πασοκ τώρα και ΝΔ μετά από 8 χρόνια, που είναι βίσματα, που ακολουθούν προσωπικότητες σαν τον Ψωμιάδη και είναι πάνω απ' όλα "νοικοκυραίοι". Εγώ θα σκίσω το shit paper που θα πάρω και θα πάω να βαράω γκασμά στο Trinitad and Tobacco. Πατάτε παρακάτω

Αχ Ελλάδα

Η παράγωγος της κοινωνίας

Καλή χρονιά. Από την μια στιγμή στην άλλη αλλάξαμε έτος. Η στιγμή του όλα ή τίποτα αναλύεται σε μια πολύ καλή ανάρτηση της Έρης.

Στις θετικές επιστήμες ο χρόνος αποτελεί την σημαντικότερη ίσως παράμετρο στην μελέτη των φαινομένων. Βλέπετε αρκετά συχνά την παραγώγιση προς αυτόν (η ταχύτητα είναι η πρώτη παράγωγος του διαστήματος). Ίσως η ανάγκη των ανθρώπων να τον δαμάσουν τους οδήγησε να ανάγουν πολλές φυσικές διαδικασίες ως προς αυτόν με αποκορύφωμα την μεγάλη πρόταση ότι ζούμε σε ένα κόσμο τεσσάρων διαστάσεων με τέταρτη αυτή του χρόνου.

Η απολυτότητα όμως αυτή του χρόνου δεν λέει τίποτα περισσότερα από τα όσα λιτά μπορεί να πει μια θετική επιστήμη. Μια στιγμή δεν μπορεί να φέρει τίποτα περισσότερο από την επόμενη στιγμή. Τα πάντα στην Ιστορία έρχονται ως συνέπεια μακροσκελών διαδικασιών και όχι επειδή κύλισε μια στιγμή. Η επίκληση του χρόνου σε μια κοινωνική αναταραχή ή εξέγερση είναι ασήμαντη. Τα Εκατό Χρόνια Μοναξιάς μπορεί να είναι ένας αιώνας στο τώρα στο χτες ή στο αύριο.

Η πρώτη παράγωγος ως προς το χρόνο μας δίνει το τρόπο που μεταβάλλεται ένα φυσικό μέγεθος. Θα μπορούσε ποτέ να δοθεί η πρώτη παράγωγος μιας συνάρτησης που περιγράφει την κοινωνία; Πολύ δύσκολο ίσως.

........

Επισκεπτόμενος τα μέρη μου για τις διακοπές συζήτησα εκτενώς τα πεπραγμένα στο χώρο της κοινωνίας και της παιδείας και σε αρκετές περιπτώσεις παρεκτράπην λεκτικά καθώς άκουσα αρκετές ανοησίες (για να το πω ευγενικά). Δεν ξέρω αν φταίνε τα ΜΜΕ ή το πηγμένο μυαλό του Νεοέλληνα ή αν φταίει ο χρόνος που ουσιαστικά δεν κυλάει και ακούω αναχρονιστικές ιδέες. Αυτό που ξέρω είναι πως ο περισσότερος κόσμος δεν έχει κατανοήσει τίποτα από αυτά τα οποία διαδηλώσαμε στα μέσα Δεκέμβρη. Σύμφωνα με τους περισσότερους οι φοιτητές φταίνε για πολλά κακά. Αυτοί (οι παλιότεροι) έφτυσαν αίμα κι εμείς τα κωλόπαιδα τα βρήκαμε έτοιμα και πρέπει να κάνουμε μόκο.

Δυστυχώς σε αυτήν την παρακρουσιακή χώρα όπου ξεχνάμε εν ριπή οφθαλμού, όπου για όλα φταίνε οι ειρηνικοί διαδηλωτές, όπου ο Παπαδόπουλος και ο Μεταξάς ήταν οι μεγαλύτεροι ηγέτες(γιατί το άκουσα κι αυτό) ο χρόνος σηκώνει τα χέρια ψηλά και παραδίδεται στο σκότος της αμάθειας και της ασχετοσύνης. Ο φοιτητής πρέπει να διαβάζει και να μην είναι πολιτικό ον. Πρέπει να τελειώσει τις σπουδές του, να βολευτεί και να μην κοιτά να αλλάξει τον κόσμο γιατί αυτά τα πράγματα δεν είναι για μας και πολύ απλά δεν γίνονται.

Δυστυχώς το να προσπαθείς να πεις μερικά πράγματα πέρα απο τον κοινό νου είναι απαγορευτικό. Θεωρώ πως είμαστε ενα έθνος υπανάπτυκτο, αμόρφωτο και βαθειά νυχτωμένο. Μας αξίζουν αυτοί που μας κυβερνάνε. Όσες στιγμές και να περάσουν τα ίδια σκατά θα είμαστε.