Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2008

Με Κ.Ε.Σ με Κ.Ε.Σ

Πρόσφατα ανακάλυψα ένα διαμαντάκι στον κάλαθο σκουπιδιών της νεοελληνικής trush μουσικής. Ερμηνευτής, ίσως και δημιουργός δεν το έχω διασταυρώσει , είναι ο Γιάννης Βασιλείου. Ποιος είναι αυτός; Πατέρας του Γ. Αλκαίου, άλλου εκφραστή της κλασσικής ελληνικής υποκουλτούρας και, και του θρυλικού άσματος της δεκαετίας του 90, "Μπες μες το καμπριολέ, πάμε για κανά καφε." Το τραγούδι αυτό λοιπόν λέει "Με καις με καις / εσύ με καις/ όταν δεν σε βλέπω / εσύ με καις".
Θα μου πείτε γιατί αναφέρομαι στον "λαϊκό" βάρδο-συνθέτη-γόη. Όλα αυτά που ανέφερα ήταν συνειρμικά επακόλουθα της ανάγνωσης της είδησης ότι οι πρυτάνεις αντιτίθενται στην λειτουργία των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών (Κ.Ε.Σ.), οι άγγελοι των οποίων είναι έτοιμοι να βάλλουν φωτιά στο πεδίο της εκπαίδευσης αλλά και της επαγγελματικής αποκατάστασης. Βρισκόμαστε σε περίοδο έντονων πανεπιστημιακών ζυμώσεων, οι οποίες δεν είναι απίθανο να ξαναοδηγήσουν στις κατακριτέες εικόνες των περασμένων ετών.
Πριν απ' όλα και πάνω απ' όλα πρέπει να σκεφτεί ο κάθε πολίτης. Τι παιδεία θέλουμε; Θέλουμε να υπάρχει μόρφωση ή κατάρτιση; Θέλουμε τους νέους με ελεύθερο πνεύμα ή μηχανές διεκπεραίωσης;
Πάγια θέση μου είναι πως ο καπιταλισμός είναι το καλύτερο κοινωνικό-οικονομικό-πολιτικό σύστημα που έχει εφαρμοστεί. Ωστόσο ευαίσθητοι τομείς όπως η υγεία, η παιδεία και η κοινωνικη πρόνοια θα πρέπει να έχουν τουλάχιστον άμεση κρατική εποπτεία, αν όχι κρατική μορφή. Τα Κ.Ε.Σ. απλώς πωλούν δικαιώματα. Είναι κρίκος ροής του χρήματος και όχι εκπαιδευτικά ιδρύματα.
Ευρισκόμενος τις προηγούμενες μέρες στην Αθήνα έτυχε να ανταλλάξω απόψεις με έναν κύριο από αυτούς που είναι έτοιμοι να εφαρμόσουν το νόμο και να δώσουν πτυχία από ιδιωτικές σχολές. Στην ρύμη του λόγου του με κατηγόρησε ότι εκφράζω γνωσιακό φασισμό, ότι μιλάω ιδιοτελώς και δεν αποδέχομαι τον υγιή ανταγωνισμό στο πεδίο της δουλειάς. Είναι γνωσιακός φασισμός να επισημαίνεις ότι ένας μαθητής με 5 στα μαθηματικά θα πάει να γίνει μηχανικός; Το εκπαιδευτικό μας σύστημα, μπορεί να μην είναι εκπαιδευτικό αλλά σε μαθαίνει κάποια εργαλεία, τα οποία στα εξετάζει σε κάποιες άθλιες μεν , αντικειμενικές δε, εξετάσεις.
Είμαστε έτοιμοι να κάψουμε ότι έχει απομείνει.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μαθητής με 5 στα μαθηματικά Μηχανικός?Ναι γιατί όχι,που είναι το περίεργο? :-)
Πόσο πιο τρομακτικό μπορεί να είναι απο κάποιον που σπουδάζει γιατρός στη Ρουμανία και την ανατομία την έμαθε μέσα απο εικόνες του βιβλίου??
Πιστεύω πως θα γίνουν ισότιμα μόνο θεωρητικά.Ειδικά σε πεδία όπως η Μηχανική που ανέφερες ενας εργοδότης δε θα τα ισοπεδώσει όλα τόσο εύκολα.Το μέσον για δουλειά είναι άλλο θέμα συζήτησης βέβαια..
Καλό βράδυ

Captain Harbour είπε...

Γεια σου Ελένη,

Το πιο σημαντικό που σου δίνει το Πολυτεχνείο είναι η σφραγίδα και κάποια δικαιώματα. Αυτά κανουν την διαφορά και εκει μας χτυπουν. Οι εργοδότες σε ορισμένες περιπτώσεις δεν ψάχνουν να βρουν ένα νεο μηχανικό να τον μαθουν την δουλειά και αυτός να τους ανταποδώσει εν καιρώ. Είναι μεγάλο το κόστος. Συνηθως παίρνουν τους νέους μηχανικούς επειδή έχουν την υπογραφη για να φαίνεται οτι έχουν καποιον.
Όσον αφορά το μέσον. Στο δικό μας το περιβάλλον οι περισσότεροι βρίσκουν δουλειά μέσω κάποιου γνωστού. Για ιδιωτικό τομέα μιλάω πάντα. Είναι ευτυχία να έχεις κάποιον να σε βοηθήσει. Αν δεν είσαι καλός απλά το συστημα θα σε πετάξει έξω.
Εμενα δεν με πειράζει να έρθουν να με ανταγωνιστούν. Αν δεν είμαι καλός θα με σβησουν από το χάρτη, ωστόσο το επίπεδο τους είναι υποβαθμισμένο.
Είμαστε σε μια ολότελα λάθος κατευθυνση νομίζω....