Νεοέλληνες σε κρίση

Το τετραήμερο που πέρασε μου προσέφερε τόσες πληροφορίες όσες χρειάζονταν για να επαληθεύσω για ακόμη μια φορά ότι ζω σε ένα μεγάλο τσίρκο. Πιστεύω πως έχουμε πιάσει πάτο. Αν μπορέσουμε να οδηγηθούμε ακόμα πιο κάτω θα μιλάμε για τομή στα παγκόσμια πολιτικο-κοινωνικά ιστορικά.

Στοπ Καρέ 1
Η αποπομπή του Πέτρου Τατούλη
Διάβασα την συνέντευξή του στο Έθνος στην οποία μιλά όπως θα έπρεπε να μιλά κάθε σοβαρός πολιτικός. Οι θέσεις του είναι ξεκάθαρες. Ακόμα πιο ξεκάθαρα μηνύματα βρίσκει κανείς στην ανακοίνωσή του μετά την διαγραφή την οποία ανέβασε στο πολιτικό του ιστολόγιο. Γιατί άργησε τόσο πολύ να κάνει αισθητή την παρουσία του; Μήπως υποκινείται από κάποιον; Αυτά τα συνωμοσιολογικά είναι προϊόντα της ηλίθιας και άκριτης σκέψης κάποιων εγκάθετων δημοσιογράφων και πολιτικών οι οποίοι θα πρέπει να μας απαλλάξουν από την ύπαρξή τους κάποια στιγμή. Στην διεθνή σκηνή αναδεύεται το σύμπαν και εμείς εδώ κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Η σαπίλα και η βρώμα αγγίζουν το πηγούνι μας. Σε λίγο θα καταποντιστούμε στην αθλιότητα των πράξεων και των κολλημένων μυαλών μας.

Στοπ Καρέ 2
Η μάχη του Πανάγιου Τάφου
Ποιος μας είπε ότι οι Ορθόδοξοι και δη οι Έλληνες Ορθόδοξοι είμαστε οι γαμάτοι; Αναλογιστείτε το εξής. Σύμφωνα με αυτά που μας διδάσκουν από την ηλικία των 5 τόσο μέσα στις αίθουσες διδασκαλίας όσο και στα κατηχητικά εμείς θα πρέπει να πάμε στον παράδεισο και οι υπόλοιποι 5.990.000.000 στο πυρ το εξώτερον. Δεν κρίνω την πίστη του καθενός στο αν ο Χριστός ήταν θεός, άνθρωπος ή οτιδήποτε άλλο. Αυτοί όμως που τον πρεσβεύουν επί γης είναι οι μεγαλύτεροι αλήτες που έχουν γνωρίσει τα χώματα που πατάμε. Ο Χριστός ήταν ένας μεγάλος επαναστάτης στην εποχή του. Η εκκλησία του αποτελεί το πιο άθλιο ακροδεξιό σύστημα μετά την απολυταρχική βασιλεία. Ποιοι θα μας σώσουν αυτοί που τρώνε το ψωμί του φτωχού λαού ή οι άθλιοι που μετατρέπουν τα μανουάλια σε όπλα και χτυπάνε ότι κινείται εντός του χώρου που θεωρούν ιερό;

Στοπ Καρέ 3
Αθλητισμός σε σήψη
Σαν Νεοέλληνας κι εγώ κάθομαι με την παρέα μου την Κυριακή το βράδυ να δούμε το ντέρμπι. Πέραν της αθλιότητας του θεάματος και της αναντιστοιχίας του με τα εκατομμύρια που τρέχανε, οι εκφωνητές προσπαθούσαν να επιβάλλουν ένα περίεργο κλίμα. Αυτά κατά την διάρκεια της μετάδοσης. Έπειτα στην πολυδιαφημισμένη Αθλητική Κυριακή είδαμε κάποιους δημοσιογράφους ανδρείκελα να προσπαθούν να προστατέψουν τα συμβόλαια των μεγάλων, κάποιους άλλους να προστατέψουν το γιο του προέδρου, πέντε παλαίμαχους άμπαλους να πουλάνε οπαδιλίκι για μπούνε στην διοίκηση και να οικονομήσουν. Όταν παίζει μπάλα όλη η Ευρώπη, είναι σε εξέλιξη άλλα αξιόλογα σπορ εμείς ασχολούμαστε με τους πέντε της ΕΡΤ οι οποίοι είναι απλά ανίδεοι. Θα άλλαζα απλά κανάλι αλλά αυτοί τρώνε από τους φόρους που πληρώνει ο πατέρας μου. Εγώ δυστυχώς αργώ ακόμα.

Στοπ Καρέ 4
Μπουζουκίτιδα
Η παρέα μού έκανε το χατήρι να πάμε να ακούσουμε τους Μικρούτσικο-Πασχαλίδη-Αντωνοπούλου στο Μύλο. Ήθελα πολύ να ακούσω ειδικά τον Μικρούτσικο γιατί έχει μελοποιήσει ποιήματα που αγαπώ. Το πρόγραμμα έγραφε πως η προσέλευση ήταν από τις 21:00 έως τις 22:00. Φτάνουμε εκεί στις 21:30. Μας λέει ο μπράβος δεν μπορείτε να μπείτε θα μπουν πρώτα οι κρατήσεις. Εντάξει λέμε και περιμένουμε. Δυστυχώς δεν έχουμε το λαλά. Περιμέναμε, περιμέναμε. Σε κάποια φάση μαζευτήκαμε πολλοί χωρίς κρατήσεις και κάναμε ουρά να μπούμε ενώ η ώρα είχε πάει 22:30. Ο μπράβος συνέχισε να μας αρνείται την είσοδο ψάχνοντας να βρει ποιοι έχουν κρατήσεις. Και αν τύχαινε να πεταχτεί κανένας με την συνοδό του ντυμένη ωσάν να πήγαινε στον Χάρη Κωστόπουλο(δεν έχω τίποτα με τον άνθρωπο) μας σπρώχνανε για να μπούνε πρώτοι. Κι εμείς πηγαίναμε να κλείσουμε μιάμιση ώρα στο πεζοδρόμιο. Έλεος. Σηκωθήκαμε και φύγαμε. Πείτε δεν θέλουμε φτωχομπινέδες, γιατί έτσι ένιωσα. Α, ελπίζω ο καλοβαλμένος κύριος με το πούρο να έβαλε την κυρία με τους ωραίους αεριζόμενους γλουτούς να χορέψει belly dance τον Σταυρό του Νότου.

Η οικονομική κρίση που περνάμε είναι το λιγότερο. Η κρίση των θεσμών, η κρίση των ηθών και η ανάποδη αντίληψη της καθημερινότητας είναι αυτά που σκάβουν το λάκκο του Νεοέλληνα.

Είμαι ο Νεοέλληνας που ψηφίζει Ν.Δ. ή ΠΑ.ΣΟ.Κ περιμένοντας να διοριστεί στο Δημόσιο. Είμαι ο Νεοέλληνας που κάνει τους μεγάλους σταυρούς και περιμένει από τον Θεό να βάλει το χέρι του γιατί το δικό μου κρατάει μια μπριζόλα. Είμαι ο Νεοέλληνας που υποστηρίζω μια ομάδα χωρίς να σκεφτώ τι μου πουλάνε. Είμαι οπαδός γιατί έτσι είναι όλοι. Είμαι ο Νεοέλληνας που πάω στα μπουζούκια με την εκάστοτε κυρία που με συνοδεύει, πλερώνω και είμαι μάγκας. Την ανεβάζω και στο τραπέζι, άμα λάχει, για να δείξω τι πράμα κυκλοφοράω. Όχι πως δεν θέλει κι αυτή να δείξει τον καινούριο κώλο (μετά το γυμναστήριο, οι νεότερες) ή το νέο βυζί (μετά το νυστέρι, οι παλαιότερες). Είμαι ο Νεοέλληνας που φοβάμαι να μιλήσω για να μην κάνω την διαφορά και με πατήσουν. Είμαι ο Νεοέλληνας που φοβάμαι να εκφράσω αίσθημα, συναίσθημα και γνώμη.