Αναφορά στο πετρέλαιο 1

Το πετρέλαιο αποτελεί την βάση της ανάπτυξης του σύγχρονου κόσμου. Οι πρώτες ατμομηχανές της βιομηχανικής επανάστασης αντικαταστάθηκαν με τις γνωστές μας μηχανές εσωτερικής καύσης. Η χρήση αυτών των μηχανών σε ένα ευρύ φάσμα στην καθημερινότητα δημιούργησε ανάγκες σε πετρέλαιο τόσο ώστε να του δοθεί ο χαρακτηρισμός "μαύρος χρυσός".
Η πρώτη ιστορική αναφορά για το πετρέλαιο έγινε από τον Ηρόδοτο. Σύμφωνα με τον αρχαίο Έλληνα ιστορικό άσφαλτος χρησιμοποιούταν για την κατασκευή των τειχών της Βαβυλώνας. Το ορυκτό αυτό καύσιμο είχε και ιατρικές χρήσεις στην περιοχή. Οι πρώτες πετρελαιοπηγές τοποθετούνται στην Κίνα όπου με την χρήση τρυπανιών από μπαμπού έφταναν σε βάθος ως και τα 244 μέτρα. Κατά τον έβδομο αιώνα το πετρέλαιο καλούταν στην Ανατολική Ασία ως καιόμενο ύδωρ.
Η σύγχρονη ιστορία του πετρελαίου ξεκινά με την ανακάλυψη της διαδικασίας παραγωγής κηροζίνης από άνθρακα από τον καναδό Abraham Pineo Gesner. Η κηροζίνη είχε καλύτερη καύση από τον άνθρακα και ήταν πιο φτηνή. Η διαδικασία αυτή εξελίχθηκε από τον Πολωνο-αρμένιο Ignacy Lukasiewicz ο οποίος την εφάρμοσε στο πετρέλαιο το 1852. Στην Πολωνία και στην περιοχή του Krosno δημιουργήθηκε το πρώτο ορυχείο πετρελαίου από τον ίδιο. Η πρώτη εμπορικής χρήσης πετρελαιοπηγή του σύγχρονου κόσμου δημιουργήθηκε στον Καναδά από τον James Miller Williams.
Σήμερα η χρήση του πετρελαίου καλύπτει τις ανάγκες του 90% των μεταφορικών μέσων. Η παγκόσμια παραγωγή αγγίζει τα 72 εκατομύρια βαρέλια την ημέρα σύμφωνα με την απολογιστική έκθεση του ΟΠΕΚ για το έτος 2006.
Το πετρέλαιο θεωρείται ότι είναι προϊόν οργανικής προελεύσεως το οποίο δημιουργείται κάτω από υψηλές θερμοκρασίες και πιέσεις σε ιζηματογενείς λεκάνες. Με τον σχηματισμό του αρχίζει να διασχίζει τα πορώδη πετρώματα ρέοντας από περιοχές υψηλής πιέσεως σε άλλες χαμηλότερης. Η κατά τόπους ύπαρξη στεγανών πετρωμάτων δημιουργεί φραγμούς και αυξάνει την συγκέντρωση πετρελαίου στο εκαστοτε σημείο με αποτέλεσμα την ύπαρξη κοιτάσματος.
Η εξόρυξη φέρνει στην επιφάνεια το γνωστό αργό πετρέλαιο ή μαζούτ το οποίο στην φυσική του κατάσταση δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε πρακτικές εφαρμογές. Η σύσταση του είναι λιγότερο μεταβλητή από αυτήν του άνθρακα. Αποτελείται από 83%-87% άνθρακα, 11%-16% υδρογόνο, 0.10%-2% άζωτο, 0.05%-1.5% οξυγόνο και 0.05%-6% θείο.

Συνεχίζεται...