Η θάλασσα αποτελεί την μεγαλύτερη αγάπη του Έλληνα. Τι κι αν είναι δύσκολη η ζωή που επιβάλλει, τι κι αν σε φέρνει μακριά από τους δικούς σου σε λιμάνια ξένα. Τι κι αν σε σκοτώνει. «Η λαμαρίνα, η λαμαρίνα όλα τα σβήνει» που λέει και ο Καββαδίας. Δεν ζεις χωρίς αυτήν. Μόνο αυτή σου χαρίζει τα καλύτερα ταξίδια της ζωής σε κόσμους διαφορετικούς μα τόσο οικείους γιατί η πατρίδα του ναυτικού είναι η γης ολόκληρη, ο ουρανός, η θάλασσα και η φιλοξενία του κάθε λαού. Η αλμύρα και η μανία των κυμάτων. Η λύσσα του ανέμου και η μουσική της μηχανής.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
8 σχόλια:
Κι εγώ στη θάλασσα μόνο νιώθω ήρεμη Καπετάνιο μου. "Amae" που λένε οι Ιάπωνες. Αν ποτέ το πλησιάζω είναι σε αυτή.
Στον βυθό της, επιπλέοντας, χαζεύοντάς την... Στη θάλασσα...
Καλησπέρα!
Γεια σου Μαργαρίτα,
Οι τελευταίες μέρες είναι τόσο γρήγορες, τόσο μικρές, τόσο βιαστικές. Η θάλασσα είναι το αντίδοτο μου. Το κακό είναι ότι δεν προλαβαίνω. Ξεκινώ την μέρα μου και δεν καταλαβαίνω ποτε τέλειωσε έχοντας ξοδέψει 12 σερί ώρες στους δρόμους στο διάβασμα και σε οτιδήποτε άλλο προκύψει. Δυο στίχοι του Καββαδία καμιά ματιά απο μακρυά στον Θερμαϊκό και πάλι το κεφάλι μέσα.....
Χαιρετισμούς
Μου λείπει η θάλασσα. Αφάνταστα. Και δεν έμενα ποτέ κοντά της. Δεν έχω συνηθίσει να ξυπνάω και να την βλέπω, όμως μου λύπει η βόλτα στην παραλία τις Κυριακές, η μυρωδιά της καταιγίδας που έρχεται, ο ρυθμός των κυμμάτων...
Γεια σου Elizabeth,
Είναι όλα αυτά που λες. Καθώς την κοιτάς σε παίρνει και σε πάει σε μέρη μακρυνά. Στην θάλασσα δεν υπάρχουν σύνορα....Μόνο το απέραντο γαλάζιο του καλοκαιριού και οι γκρι αποχρώσεις όταν βρυχάται κατά τον χειμώνα
Γεια σου Elizabeth,
Είναι όλα αυτά που λες. Καθώς την κοιτάς σε παίρνει και σε πάει σε μέρη μακρυνά. Στην θάλασσα δεν υπάρχουν σύνορα....Μόνο το απέραντο γαλάζιο του καλοκαιριού και οι γκρι αποχρώσεις όταν βρυχάται κατά τον χειμώνα
Καλημέρα,
Εφόσον μπορείς να βλέπεις καθημερινά το Θερμαϊκό έστω και απο μακρυά είσαι σε προνομιακή θέση.Μου έχει λείψει απίστευτα η παραλία της Θεσσαλονίκης τις πρωϊνές ώρες.Αν και δε πρέπει να είμαι αχάριστη,ήταν καλή παρέα η θάλασσα όταν ήμουν μόνη εδώ στη Ρόδο το πρώτο καιρό!
Γεια σου Ελένη,
Μου θύμησες και τις δικές μου πρώτες μέρες στη Θεσσαλονίκη. Έκανα κάτι αντίστοιχο με εσένα αλλά εγώ από το νότο ήρθα στο βορρά. Τότε όπως και τώρα, μετά από 6 συναπτά έτη, απολαμβάνω την παραλία όσο τιποτε.
Χαιρετισμούς στην όμορφη Ρόδο
Δημοσίευση σχολίου