Θα μπορούσε να έχει αποδειχθεί μέσω της εφαρμογής ενός στατιστικού προτύπου ότι ο συναισθηματικός άνθρωπος χωλαίνει. Όντας ένα υποδεέστερο είδος, βάσει της εξελικτικής θεωρίας του Δαρβίνου κάποια στιγμή θα εκλείψει από τον πλανήτη.
Ο συναισθηματικός άνθρωπος δεν είναι αυτός που κλαίει γοερά μπροστά στο συγκεντρωμένο πλήθος, παρουσιάζοντας την πραμάτια του εσωτερικού του κόσμου. Δεν είναι ο πάντα εκφράζων την χαρά του μέσω της συμμετοχής του σε κάθε άνευ ουσίας γιορτή του περίγυρού του. Ο συναισθηματικός άνθρωπος ίσως είναι απόμακρος και ολιγόλογος. Ίσως αγαπά και δεν το λέει. Ο συναισθηματικός άνθρωπος χρησιμοποιεί ταυτόχρονα την καρδιά και το μυαλό στο μέγιστο. Δεν ακολουθεί κάποιους κανόνες χωρίς να θέλει και δημιουργεί δικούς του για να εκφράσει το συναίσθημά του όπως θέλει.
Στις στιγμές μοναξιάς σκέφτεσαι το παρελθόν και σχεδιάζεις το μέλλον. Ένα από τα πιο κοινά που μπορεί να πράξει ο άνθρωπος. Ο συναισθηματικός άνθρωπος κάνει το ίδιο, ωστόσο διαισθάνεται κάτι παραπάνω. Νοιώθει αδύναμος και καταλαβαίνει ότι θα πρέπει να μειώσει την επίδραση της ζέσης της καρδιάς του στην καθημερινότητα. Σκέψη φοβερή για αυτόν αλλά πράξη απαραίτητη για να επιβιώσει. Έτσι διαπράττει την εσχάτη προδοσία. Την προδοσία του σημαντικού ανθρώπινου εγώ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
Σ' αυτόν τον κόσμο επιβιώνουν οι δυνατοί. Οι υπόλοιποι, ή γίνονται δυνατοί και επιβιώνουν έχοντας σκοτώσει τον εαυτό τους ή πεθαίνουν θλιμμένοι και σχιζοφρενείς. Δεν μπορώ να πω ποιο απ' τα δυο είναι χειρότερο...
Ξέρω μόνο πως όλο και πιο δύσκολο μου είναι να μιλάω, εγώ! ο έχων υπάρξει αυτό που λένε "λαλίστατος".
Δε ξέρω τι είδους αδυναμία σε ώθησε σε τετοια αναρτηση να θυμάσαι όμως οτι παν μέτρον..Να στεναχωριέσαι μεσα στα φυσιολογικά όρια,να εκφράζεσαι μόνο σ'αυτούς που πρέπει γιατί σίγουρα έχεις διακρίνει ποιοί είναι και μη τα παίρνεις όλα τόσο τοις μετρητοίς ευαισθητε διαδικτυακέ μου φίλε.Φυσικά συμφωνώ με την queen elisabeth σε ολα.
Καλησπέρα,
Και εγώ συμφωνώ με την Elizabeth, αγαπητή Ελένη για αυτό και γράφω ότι αυτός ο άνθρωπος διπράττει την εσχάτη προδοσία. Δεν είναι τόσο αδυναμία αλλά ένα μίγμα αυτής με μια δόση θυμού γιατί σταδιακά παρατηρεί πως η καρδιά δεν μετρά τόσο. Αυτός που θα επιλέξει το δρόμο της άνισης μάχης με το εγώ του σε επόμενα επίπεδα θα έχει την τύχη του σχιζοφρενούς όπως λέει η Elizabeth.
Κύριε Πήττα
Κύριε Πήττα,
Όπως θα ξέρετε καλύτερα από εμένα όντας παλαιότερος σε αυτήν την ζωή είναι πως αλλάζουμε καθημερινά. Ας ελπίσουμε ότι οι επιλογές που κάνουμε, οι σημαντικές και οι ασήμαντες, θα μας φέρουν στην οδό που έχουμε ονειρευτεί. Όλοι θέλω να πιστεύω πως παλεύουμε για το καλύτερο
Δημοσίευση σχολίου