Ένας μήνας χωρίς τσιγάρο

Πριν από ένα μήνα ακριβώς ήταν εκείνη η κακιά ώρα. Σαν νοήμον, θελω να πιστεύω, ον γνώριζα τις συνέπειες του καπνίσματος, είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι κάποια στιγμή θα έπρεπε να το κόψω αλλά δεν την ένιωθα τόσο κοντά. Κάπνιζα φανατικά, γούσταρα.
Ωστόσο ένας γιατρός μου στέρησε το τσιγάρο και την ηρεμία μου. Εκεί στα μέσα του Αυγούστου αδιάθετος επισκέπτομαι τον γιατρό με σκοπό να μου χορηγήσει κανένα φάρμακο ώστε να συνέλθω. Και εκεί μου κάνει την ερώτηση που θα ακολουθεί για πάντα την φθαρτή ύπαρξή μου. "Σε πονά ο λαιμός σου;". Και εγώ ο αδαής, ο μικρός ανθρωπάκος του απαντώ: "Με πονά λίγο αλλά μάλλον θα είναι από το τσιγάρο.". Μόλις είχα καταλάβει ότι έκανα ένα μεγάλο λάθος. Ο κατά τα άλλα συμπαθέστατος επιστήμων βάλθηκε να με εξοντώσει χρησιμοποιώντας το στηθοσκόπιό του και απαιτώντας από εμένα να παίρνω βαθειές ανάσες επί ένα δεκάλεπτο.
Περιττό να σας πω την διάγνωση. " Τσιγάρο τέλος", μου λέει. "Εντάξει", του λέω. Δεν είμαι όμως ούτε ο Πητ Παπαδάκος ούτε ο Ηλίας Χορταρέας για να δω το μέλλον μέσα απο σφαίρες, από τράπουλες ή φλιντανάκια του καφέ. Αχ, καφέ πίνω εδώ και ένα μήνα χωρίς τσιγάρο. Αδέρφια αν ήξερα τι θα περνούσα και τι περνώ ακόμα δεν θα το έκοβα ποτέ, πόσο μάλλον μέσα στην εξεταστική. Τραβάς πολύ ζόρι όταν λαμβάνεις τέτοια απόφαση.
Πέρα από τα νεύρα σου τα οποία γίνονται ολίγον τσατάλια τα επίπεδα της αυτοσυγκέντρωσης σου πέφτουν κάτω από το μηδέν. Χτες καθώς έγραφα και κατά την ώρα που ως συνήθως απογοητευμένος ότι δεν θα τα καταφέρω πριν πάρω φόρα για να γράψω άριστα (λέμε τώρα) είχα το χειρότερο επεισόδιο στέρησης νικοτίνης. Ήθελα να σκίσω την κόλλα, να κατέβω στο κυλικείο, να πάρω ένα πακέτο Muratti(τα τσιγάρα μου) και να το κάνω με τη μια.
Ωστόσο σε αυτήν την περίπτωση όπως και σε άλλες δυο τρείς περιπτώσεις μέσα σε αυτόν τον μήνα δεν πήγα να πάρω τσιγάρα γιατί εάν το ξαναρχίσω γνωρίζοντας πλέον τα συμπτώματα έλλειψης νικοτίνης δεν πρόκειται να το κόψω μεχρι να με κόψει.
Τώρα θα μου πείτε ποιο είναι το συμπέρασμα. Οι μη καπνιστές να μη το αρχίσουν ποτέ και οι καπνιστές να μην το κόψουν ποτέ. Αδέρφια ευελπιστώ να είμαι μέσα στο 4% αυτών που κόβουν πραγματικά το τσιγάρο στο σύνολο αυτών που το αποφασίζουν.