Παρασκευή 9 Μαΐου 2008

Μετά από ένα μήνα

Η αλληλουχία των σκέψεων, των εικόνων και των πράξεων πραγματοποιείται με ένα ρυθμό αρκετά παρανοϊκό. Ο ελεύθερος χρόνος υπάρχει μόνο και μόνο για να προσφέρει στον Μορφέα έδαφος ώστε να κυριαρχεί ενάντια στην θέληση για εργασία. Διάβασα το παραμύθι του καπετάν Κωστή και μέσα σ 'ολα τα ωραία του θυμήθηκα την θάλασσα την οποία αν και την έχω απέναντι σπάνια σηκώνω το κεφάλι για να την δω. Ένας μήνας πάει από την τελευταία φορά που ασχολήθηκα με το blog. Δυστυχώς σοβαρά θα κάνω να ασχοληθώ και καιρό ακόμα. Μέχρι να βγω στην θάλασσα. Αγωνιστικούς χαιρετισμούς σε όλους όσους θέλουν να σκίζουν κύματα και να αγκαλιάζουν νέφη.